ULUBIONY AKTOR

Ulubionego przez was, wybitnego aktora widzieliście państwo już nieraz na scenie, teraz wystarczy już tylko spoj­rzeć na niego, aby odświeżyć pamięć i przeżyć jego sztukę jeszcze raz. W istocie rzeczy telewizja występuje tu w roli pośrednika, a cała różnica polega na tym, że za­miast „podpatrywać” zawodników na boisku czy też uczestników dyskusji przy okrągłym stole — podpatrujemy ulubionego artystę. Telewizja jako taka niczego nie zmienia w akcie percepcji, ni­czego nie potęguje, nie powstaje żadna nowa war­tość estetyczna. W przypadku Van Cliburna było zupełnie inaczej. Dzięki telewizji widz telewizyj­ny niejako intensywniej uczestniczył w proce­sie twórczym pianisty niż ci widzowie, któ­rzy znajdowali się na sali. W końcu dzięki tele­wizji odkryły się przede mną inne, nowe współza­leżności między osobowością artysty i jego sztuką. Podobnie było w przypadku transmisji 7. moskiewskiego Festiwalu Młodzieży.