REFORMA GRY AKTORSKIEJ
Jest to tylko dowodem na to, że w filmie rządzą inne prawa — estetyczne. To samo zresztą można powiedzieć o telewizji. Dlatego jeśli w teatrze scenicznym dążenie, umownie się wyrażając, do „filmowego stylu gry” jest wskazane, stanowi bowiem drogę nowszych twórczych rozwiązań, dla teatru, telewizyjnego jest to naturalny i jedyny możliwy sposób aktorskiej wypowiedzi. Teatr telewizji to teatr maksymalnego wcielenia się aktora w postać, którą należy grać z największym wewnętrznym skupieniem, odsłaniając wszystkie jej psychologiczne odcienie. Jest to teatr aktora współczesnego, nie chowającego się za charakteryzacją, lecz odsłoniętego. Teatr szczerości i intymności, teatr absolutnej prawdy zachowania się uczuć.
