PRZED WYŚWIETLENIEM FILMU

Przed wyświetleniem filmu Ludzie na moście widzom telewizyjnym przedstawiono twórców fil­mu. Widzimy aktorkę w wieczorowej sukni z du­żym dekoltem, na ramionach zarzucony ma szal, w uszach wspaniałe kolczyki. „Starałam się stwo­rzyć postać zwykłej robotnicy” — opowiada o swej pracy…Przypuszczam, że gdyby ta sama aktorka mó­wiła o swej pracy słuchaczom w jakimś klubie, nikt nie zwróciłby uwagi na rozbieżność między jej słowami i zewnętrznym wyglądem. Na ekranie telewizyjnym owa rozbieżność jest nie tylko za­uważalna, ale wręcz rażąca. A więc obiektyw telewizyjny w roli kronika­rza, jako przekaźnik obrazu, nie jest neutralny. Jest uczulony na prawdę, nie znosi fałszu. Uchwy­ci każdą fałszywą nutę, każdą sprzeczność. Inny­mi słowy, wyostrza nasze poczucie prawdy. Za­pewne już niewiele brakuje, byśmy mogli mó­wiąc o obiektywie telewizyjnym użyć słów Maja­kowskiego: — „nie odbijające zwierciadło, lecz szkło powiększające”.