FORMA I TREŚĆ

Nie, to nie jest „nieodpowiednia forma” dla odpowiedniej treści! To jest program, w którym zagubiono właśnie treść. I w końcu apoteoza! W rolach statystów telewi­zyjnych występują dzieci. Ekscytujemy się u nas nadmiernie wszelkimi programami z przedszkoli, niemal że ze żłobków. Nawiasem mówiąc, można to łatwo wyjaśnić: dzieci, jak nikt z dorosłych, potrafią być bezpośrednie, w każdej sytuacji za­chowują się naturalnie. Niestety i dzieci zmusza się do wygłaszania słów, które są im obce. „Dro­dzy koledzy, pozwólcie, że w imieniu…” donośnym głosikiem zapowiada dziewczynka w pionierskiej chustce wystąpienie chóru dziecięcego. Kiedy in­dziej dzieci w wieku dziesięciu lat prowadzą „wdzięcząc się” konferansjerkę. Biedactwa, już się uczą odgrywać naturalność!