SILNE WRAŻENIE NA WIDZACH

Powiem tylko, że gdy na redzie podniesiona została czer­wona bandera i zatrzepotała na wietrze, przeży­łem chwilę (pamiętam to jak dziś), która nie po­wtórzy się. Mam na myśli całkowite oddanie się władaniu sztuki. Myślę o spontanicznym chłopię­cym przeżyciu ideałów rewolucji…Doskonale pamiętam, że film wywarł silne wra­żenie na wszystkich obecnych. Na ów domowy seans przyszło około pięćdziesięciu osób. Po pro­jekcji rozchodzili się do swoich mieszkań w ciszy, skupieniu. Wzruszeni dziękowali Jefimowowi i mo~ im rodzicom… Zresztą w naszej rodzinie (ogólnie ujmując dość dalekiej od spraw sztuki) przez wiele lat żyło wspomnienie Potiomkina.