REAKCJA NA PIĘKNO

Wstyd się przyznać, ale bardzo łatwo wzruszam się książką, przedstawieniem tea­tralnym, filmem. Jest to mimowolna — niezależna od świadomości — reakcja na piękno. Zaledwie o tym pomyślałem, jak przyszła mi do głowy myśl, aby zrezygnować z rozważań este­tycznych i pisania utopijnych traktatów społecz­nych, a poddać się nastrojowi lirycznemu. Czyż bowiem może być coś bliższego sercu czytelnika niż liryzm?Napisałem: „sercu czytelnika”. Jest to wybieg. Najbliższa jest orna mojemu własnemu sercu.Wydawałoby się, że żyję już dość długo. Jesz­cze kilka lat temu, nie wymawiając, nazywano mnie młodym krytykiem… Ostatnio nie słychać już tego rodzaju zarzutów.